زندگی سیمپسون ها

 

گاهی میخواهم برای هزار سال توقف کنم... به ایستم در مسیر سرنوشت و زل بزنم به چشمان تمام ماجراهای سیاه و سفید زندگی... حتی فریاد بکشم برسر هر آنچه ما دچارش می شویم و هر انچه دچار ما میشود...

بعد باز مثل همیشه زمان تلنگری میزند: ای انسان حرکت کن... به پیش رو... هنوز کشف های زیادی در لایه لایه روزمرگی های زندگی پنهان است... هنوز می توان آرزوهای نقره ای داشت و پای برهنه تمام خاکی راه های قضا و قدر خداوندی را پیمود...

زندگی سیمپسون ها...

  پشت این میز تحریر ده سال تمام درس خواند، نوشت،کتاب خواند، ورق‌ها سیاه کرد... این میز تحریر شاهد بود خنده ها، گریه ها، موفقیتها، شکست ها، مهربانی ها، نا مهربانی ها، فریاد ها، سکوت ها، درد دل ها... و بزرگ شدن دختری را که قصد مهاجرت به آن سوی دنیا را دارد تا جایگاهش را بیابد، تا سرنوشتش را از نو نوشتن آغاز کند... کاش های هستی اش بزرگ بودند و گل میدادند در هر موسم رقصیدن واژه ها... دخترک در گیر و دار زمان، در پشت همین میز تحریر روزی پی برد که بزرگ شده است... نیمه‌گم‌شده اش پیدا شده... محمد ... چه لحظات گنگ و معلقی... زندگی سیمپسون ها...ادامه مطلب

از زندگانیم گله دارد جوانیم 

شرمنده جوانی از این زندگانیم

لیزا

زندگی سیمپسون ها...

وارد شدنم به تئاتر و سینما و ادبیات غرب و آمریکا دروازه‌ای بود تا در دنیای هنر سیر کنم. من به این ترتیب با هنرمندان، نویسندگان سراسر جهان و جهان‌بینی افراد مختلف آشنا شدم و زندگی من کلا تغییر کرد.  دکتر مجید عامریان، دکتر مسعود کشاورز، دکتر احمدیان...  باید بگویم از کودکی دختر بلندپروازی بودم. از سوی دیگر عاشق مهاجرت بودم ولی مهاجرت یک دختر ایرانی مسلمان محدودیت‌های خودش را داشت، اما بااین‌همه علاقه‌مند بودم ببینم که آن سوی مرزهای ایران چه خبر است و همین باعث شد با محمد آشنا شوم و با تمام وجود ویژگی‌های دست نخورده وجود محمد را ستایش کنم. محمد ترکی زندگی سیمپسون ها...ادامه مطلب